STANDARDY OCHRONY DZIECI

PREAMBUŁA
Naczelną zasadą wszystkich działań podejmowanych przez pracowników placówki jest działanie dla dobra pacjenta i w jego najlepszym interesie, w tym także małoletniego. Pracownik placówki traktuje dziecko z szacunkiem oraz uwzględnia jego potrzeby. Niedopuszczalne jest stosowanie przez pracownika wobec dziecka przemocy w jakiejkolwiek formie. Pracownik placówki, realizując te cele, działa w ramach obowiązującego prawa, przepisów wewnętrznych placówki oraz swoich kompetencji.

Standard I. POLITYKA

1. Przychodnia w Świnoujściu ustanowiła i wprowadziła w życie Politykę Ochrony Dzieci Przed Krzywdzeniem.
2. Dyrektor placówki wyznaczył osobę odpowiedzialną za monitoring realizacji Polityki - Aurelię Wojtkowską – tel. 918886888, 609020400
Rola i zadania koordynatora zostały określone w załączniku nr 1 do niniejszego dokumentu.
3. Polityka ochrony dzieci obejmuje:
· Zasady bezpiecznej rekrutacji personelu.
· Sposób reagowania na przypadki podejrzenia, że dziecko doświadcza krzywdzenia, i zasady prowadzenia rejestru interwencji.
· Zasady bezpiecznych relacji personel-dziecko i dziecko-dziecko.
· Zasady bezpiecznego korzystania z Internetu i mediów elektronicznych.
· Zasady ochrony wizerunku i danych osobowych dzieci.
· Zasady monitorowania wskaźników wdrożenia Polityki w życie.
4. W swojej polityce na rzecz ochrony dzieci Przychodnia kieruje się naczelnymi regułami:
· zasada godnego i równego traktowania czyli zakaz dyskryminacji w dostępie do świadczeń zdrowotnych
· zasada kierowania się najlepszym interesem dziecka
· prawo do optymalnego rozwoju, co obejmuje rozwój fizyczny, psychiczny, duchowy, moralny, psychologiczny i społeczny
· zasada minimalizacji strachu, niepokoju i cierpienia dzieci, poszanowanie ich prywatności i integralności psychicznej i fizycznej, udzielanie im wsparcia a także zapewnienie ciągłości i koordynacji opieki nad nimi.

Podstawy prawne:
• Konwencja o prawach dziecka przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 20 listopada 1989 r. (Dz. U. z 1991 r. Nr 120, poz. 526 z późn. zm.).
• Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.).
• Ustawa z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzecznik Praw Pacjenta (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1545).
• Ustawa z dnia 6 stycznia 2000 r. o Rzeczniku Praw Dziecka (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 292).
• Ustawa z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 633 z późn. zm.).
• Ustawa z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1731 z późn. zm.).
• Ustawa z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęgniarki i położnej (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2702 z późn. zm.).
• Ustawa z dnia 25 września 2015 r. o zawodzie fizjoterapeuty (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 168 z późn. zm.).
• Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym
• Ustawa z dnia 1 grudnia 2022 r. o zawodzie ratownika medycznego oraz samorządzie ratowników medycznych (Dz. U. poz. 2705) (oczekuje na wejście w życie)
• Ustawa z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2123).
• Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 204 z późn. zm.).
• Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 20 lipca 2011 r. w sprawie kwalifikacji wymaganych od pracowników na poszczególnych rodzajach stanowisk pracy w podmiotach leczniczych niebędących przedsiębiorcami (Dz. U. Nr 151, poz. 896 z późn. zm.).
• Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy domowej (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1249).
• Ustawa z dnia 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 31 z późn. zm.)
• Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1691).
• Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 530).
• Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1138 z późn. zm.).
• Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1375 z późn. zm.).
• Ustawa z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 447 z późn. zm.).
• Ustawa z dnia 28 lipca 2023 r. o zmianie ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1606).
• Ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 z późn. zm.).
• Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1550 z późn. zm.).

Rozdział I
Słowniczek pojęć
Polityka- Polityka Ochrony Dzieci Przed Krzywdzeniem
Przychodnia – Wojskowa Specjalistyczna Przychodnia Lekarska SPZOZ w Świnoujściu
MOPR – Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie
Standardy Ochrony Dzieci (SOD) – to zasady wprowadzane w instytucjach, organizacjach, placówkach, które świadczą usługi na rzecz dzieci, pracują z dziećmi i/lub w których dzieci przebywają bez opieki rodziców/opiekunów prawnych (oświata, placówki pobytu stałego, turystyka, pomoc humanitarna etc.) w celu ochrony dzieci przed krzywdzeniem.
Dziecko– każda osoba do ukończenia 18 roku życia.
Placówka systemu ochrony zdrowia, placówka medyczna – każda placówka prowadząca działalność leczniczą bez względu na formę prawną i źródło finansowania, świadcząca usługi dzieciom lub działająca na rzecz dzieci.
Kierownictwo– osoba, organ lub podmiot, który w strukturze danej placówki zgodnie z obowiązującym prawem i/lub wewnętrznymi dokumentami jest uprawniony do podejmowania decyzji o działaniach instytucji.
Personel–za personel Przychodni uznaje się wszystkich pracowników, niezależnie od podstawy zatrudnienia i pełnionych stanowisk (lekarze, pielęgniarki, technicy RTG, personel administracyjny, działu technicznego i sprzątający).

Krzywdzenie dziecka – popełnienie czynu zabronionego lub czynu karalnego na szkodę dziecka, przemoc wobec dziecka lub zagrożenie dobra dziecka, w tym jego zaniedbanie. Krzywdzeniem jest:
· Przemoc fizyczna – jest to celowe uszkodzenie ciała, zadawanie bólu lub groźba uszkodzenia ciała. Skutkiem przemocy fizycznej mogą być złamania, siniaki, rany cięte, poparzenia, obrażenia wewnętrzne.
· Przemoc emocjonalna – to powtarzające się poniżanie, upokarzanie i ośmieszanie dziecka, wciąganie dziecka w konflikt osób dorosłych, manipulowanie nim, brak odpowiedniego wsparcia, uwagi i miłości, stawianie dziecku wymagań i oczekiwań , którym nie jest ono w stanie sprostać.
· Przemoc seksualna – to angażowanie dziecka w aktywność seksualną przez osobę dorosłą. Wykorzystywanie seksualne odnosi się do zachowań z kontaktem fizycznym (np. dotykanie dziecka, współżycie z dzieckiem) oraz zachowania bez kontaktu fizycznego (np. pokazywanie dziecku materiałów pornograficznych, podglądanie, ekshibicjonizm). Przemoc ta może być jednorazowym incydentem lub powtarzać się przez dłuższy czas.
· Zaniedbywanie – to niezaspokajanie podstawowych potrzeb materialnych i emocjonalnych dziecka przez rodzica lub opiekuna prawnego, nie zapewnienie mu bezpieczeństwa, odpowiedniego jedzenia, ubrań, schronienia, opieki medycznej, bezpieczeństwa, brak nadzoru w czasie wolnym oraz odpowiedniej opieki podczas wypełniania obowiązku szkolnego.

Opiekun dziecka – osoba uprawniona do reprezentacji dziecka, w szczególności jego rodzic lub opiekun prawny, a także rodzic zastępczy.

Koordynator - to wyznaczony przez kierownictwo placówki pracownik sprawujący nadzór nad realizacją Polityki ochrony dzieci przed krzywdzeniem w placówce.

Dane osobowe dziecka - to wszelkie informacje umożliwiające identyfikację dziecka.

Rozdział II
Zasady bezpiecznej rekrutacji personelu.

1. W Przychodni prowadzona jest polityka kadrowa, której istotną częścią jest rekrutacja personelu.
2. Weryfikacji niekaralności dokonuje się poprzez:
· Złożenie przez kandydata informacji z Krajowego Rejestru Karnego (KRK) i rejestrów karalności państw trzecich lub uzyskanie przez placówkę informacji z KRK o kandydacie – tam, gdzie jest to dozwolone obowiązującymi przepisami prawa.
· Pozyskanie oświadczenia o niekaralności lub o braku toczących się wobec pracownika postępowań karnych lub dyscyplinarnych w przypadkach, gdy przepisy nie obligują do pozyskania informacji z KRK.
· Sprawdzenie, czy dane kandydata ubiegającego się o pracę w placówce lub współpracę z nią nie figurują w Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym (RSPTS) – Rejestr z dostępem ograniczonym oraz Rejestr osób w stosunku do których Państwowa Komisja do spraw przeciwdziałania wykorzystaniu seksualnemu małoletnich poniżej lat 15 wydała postanowienie o wpisie w Rejestrze.
· Pozyskanie oświadczenia o przeszłych państwach zamieszkania kandydata/kandydatki.
· Osoby ubiegające się o pracę mogą być poproszone o referencje, na temat doświadczenia w pracy z dziećmi.

Oświadczenie o niekaralności - załącznik nr 2 do niniejszej Polityki.

Podstawy prawne:
• Ustawa z dnia 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 152).
• Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1709).
• Ustawa z dnia 28 lipca 2023 r. o zmianie ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1606).

Rozdział III
1. Procedura interwencji w przypadkach podejrzenia krzywdzenia dziecka.
1.1 Niniejsza procedura ma na celu wspierać członków Personelu Przychodni w realizowaniu prawnego i społecznego obowiązku reagowania w sytuacji podejrzenia krzywdzenia dziecka.
1.2 Każda osoba będąca członkiem Personelu Przychodni jest zobowiązana i uprawniona do reagowania, w przypadku podejrzenia, że dziecku - pacjentowi dzieje się krzywda.
1.3 Fakt zidentyfikowania objawów krzywdzenia u dziecka - pacjenta podlega obowiązkowemu odnotowaniu w dokumentacji medycznej.
1.4 Naruszenie obowiązku reagowania może zostać uznane za ciężkie naruszenie obowiązków pracowniczych lub kontraktowych i jako takie prowadzić do rozwiązania umowy z osobą dopuszczającą się tego naruszenia.
1.5 Źródłem krzywdy dziecka może być zachowanie osoby będącej członkiem Personelu, zachowanie rodziców lub opiekunów prawnych dziecka, bądź innej osoby bliskiej, a także innych dzieci.
1.6 W przypadku podejrzenia, że życie dziecka jest zagrożone lub grozi mu ciężki uszczerbek na zdrowiu z uwagi na stosowanie wobec niego przemocy domowej, a w rodzinie są lub mogą być inne dzieci, należy niezwłocznie poinformować Policję dzwoniąc pod numer 112. Poinformowania służb dokonuje członek Personelu Medycznego, który pierwszy powziął informację o zagrożeniu.
1.7 W przypadku podejrzenia, że opuszczenie przez dziecko Placówki Przychodni w towarzystwie rodzica lub opiekuna prawnego będzie godziło w dobro dziecka, w tym zagrażało jego bezpieczeństwu, należy uniemożliwić oddalenie się dziecka i niezwłocznie powiadomić Policję.
1.8 Interwencja w przypadku podejrzenia popełnienia przestępstwa na szkodę dziecka polega na:
· sporządzeniu – KATRY INTERWENCJI – załącznik 3 , opisującej najbardziej dokładnie zdarzenie, ze wskazaniem danych pokrzywdzonego (imię, nazwisko, adres, PESEL) i potencjalnego sprawcy
· w zależności od okoliczności :
- dokonaniu analizy sytuacji dziecka/rodziny poprzez wizytę pielęgniarki rodzinnej,
- wraz z koordynatorem podjęciu decyzji o powiadomieniu MOPR- u, Sądu Rodzinnego lub wszczęciu procedury Niebieskiej Karty. – załącznik 4
- przesłaniu dokumentów do najbliższej jednostki Policji lub prokuratury:
sekretariat.swinoujscie@sc.policja.gov.pl,
biuro.podawcze.prswu@prokuratura.gov.pl
załącznik 6

W przypadku, gdy dziecko doznaje innej formy krzywdzenia niż popełnienie przestępstwa na jego szkodę:
a) Ze strony członka Personelu:
· w sytuacji, gdy zachowanie było jednorazowe i o niewielkiej intensywności należy przeprowadzić rozmowę dyscyplinującą z pracownikiem.
· w sytuacji gdy naruszenie dobra dziecka jest znaczne, w szczególności gdy doszło do dyskryminacji lub naruszenia godności dziecka, należy zarekomendować rozwiązanie stosunku pracy z osobą, która dopuściła się krzywdzenia.
· w przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka lub w przypadku wszczęcia postępowania karnego przeciwko członkowi Personelu należy niezwłocznie odsunąć tę osobę od wszelkich form kontaktu z dziećmi, aż do czasu wyjaśnienia sprawy.

b) Ze strony rodziców, opiekunów prawnych lub innych domowników:
· należy wszcząć procedurę Niebieskiej Karty poprzez wypełnienie formularza Niebieska Karta – załącznik 4, gdy zachowanie wobec dziecka stanowi przemoc domową
· gdy zachowanie nie stanowi przemocy domowej lub nie jest jasne, jak je zakwalifikować – należy wystąpić do MOPR-u o wgląd w sytuację rodziny – załącznik 5

c) Ze strony innego dziecka:
· należy wystąpić do MOPR-u o wgląd w sytuację dziecka krzywdzącego – załącznik 6

1.9 W przypadkach niejasnych lub wątpliwych osoba odpowiedzialna za interwencję ma możliwość konsultacji z Koordynatorem i Dyrektorem Przychodni.

1.10 Podejrzenie krzywdzenia dziecka, niezależnie od osoby odpowiedzialnej za krzywdzenie,
· jest zdarzeniem niepożądanym,
· podlega raportowaniu do Koordynatora.
· Koordynator prowadzi rejestr zgłoszeń dotyczących krzywdzenia dziecka, zawierający co najmniej liczbę poszczególnych przypadków krzywdzenia, ze wskazaniem jednostki zgłaszającej, osoby odpowiedzialnej za krzywdzenie (rodzic/opiekun prawny, członek Personelu, inne dziecko) oraz rodzaju podjętej interwencji (zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa, wniosek o wgląd w sytuację rodziny, wszczęcie procedury Niebieskiej Karty) oraz daty interwencji.

Podstawy prawne:
• Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1249) -art.12 i 12 a
• Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1375) -art. 304

Rozdział IV
Zasady bezpiecznego kontaktu personelu z dzieckiem-pacjentem w Przychodni w Świnoujściu.
Dziecko jest zawsze podmiotem naszych działań. W swoich działaniach kierujemy się zawsze dobrem dziecka i jego najlepszym interesem W każdej relacji z dzieckiem bierzemy pod uwagę jego wiek, aktualny stan zdrowia i indywidualne potrzeby.

1. Podczas wizyty w Przychodni rodzice/opiekunowie zawsze towarzyszą małemu pacjentowi.
2. Mały pacjent ma prawo wiedzieć kim jesteś.
3. Informacje, które mu przekazujesz dostosuj do jego wieku, używaj prostego języka, powiadom je o tym co będziesz robić i co może się wydarzyć. Upewnij się, że dziecko rozumie i czuje się bezpiecznie w sytuacji, w której się znalazło.
4. Poinformuj dziecko, że może cię zapytać o wszystko co go niepokoi.
5. W rozmowie z dzieckiem bądź szczery i mów prawdę. Swoją wypowiedz dostosuj do wieku dziecka i sytuacji.
6. Zwracaj uwagę na wysyłane przez dziecko komunikaty werbalne i niewerbalne.
7. Uszanuj prawo dziecka do zmiany nastroju, zdania. Weź pod uwagę, że dziecko musi mieć czas na oswojenie się z nową sytuacją i miejscem.
8. Uszanuj potrzebę intymności dziecka. Podczas badania odsłaniaj ciało dziecka partiami.
9. Kontakt fizyczny z dzieckiem, który jest niezwiązany z udzielaniem świadczenia medycznego, może odbywać się wyłącznie za zgodą dziecka i zgodnie z jego potrzebą. Zanim przytulisz, pogłaszczesz czy weźmiesz dziecko na kolana by je pocieszyć lub uspokoić zapytaj czy tego potrzebuje.
10. Traktuj dziecko z należytą uwagą i zrozumieniem jego potrzeb. Zawsze szanuj jego prywatność.

DOFINANSOWANO ZE ŚRODKÓW BUDŻETU PAŃSTWA

STANDARDY OCHRONY DZIECI

Standard I. POLITYKA
Placówka ustanowiła i wprowadziła w życie Politykę ochrony dzieci przed krzywdzeniem.

Standard II. PERSONEL
Placówka monitoruje, edukuje i angażuje swoich pracowników w celu zapobiegania krzywdzeniu dzieci.

Standard III. PROCEDURY
W placówce funkcjonują procedury zgłaszania podejrzenia oraz podejmowania interwencji w sytuacji zagrożenia bezpieczeństwa dziecka.

Standard IV. MONITORING
Organizacja/instytucja monitoruje i okresowo weryfikuje zgodność prowadzonych działań z przyjętymi standardami ochrony dzieci.

Zatwierdzam

STANDARDY OCHRONY DZIECI

Nasz adres

Nasze usługi

Lekarz POZ

Na skróty

DOFINANSOWANO ZE ŚRODKÓW BUDŻETU PAŃSTWA

STANDARDY OCHRONY DZIECI

Standard I. POLITYKA Placówka ustanowiła i wprowadziła w życie Politykę ochrony dzieci przed krzywdzeniem.

Standard II. PERSONEL Placówka monitoruje, edukuje i angażuje swoich pracowników w celu zapobiegania krzywdzeniu dzieci.

Standard III. PROCEDURY W placówce funkcjonują procedury zgłaszania podejrzenia oraz podejmowania interwencji w sytuacji zagrożenia bezpieczeństwa dziecka.

Standard IV. MONITORING Organizacja/instytucja monitoruje i okresowo weryfikuje zgodność prowadzonych działań z przyjętymi standardami ochrony dzieci.

Zatwierdzam

STANDARDY OCHRONY DZIECI

Standard I. POLITYKA
Placówka ustanowiła i wprowadziła w życie Politykę ochrony dzieci przed krzywdzeniem.

Standard II. PERSONEL
Placówka monitoruje, edukuje i angażuje swoich pracowników w celu zapobiegania krzywdzeniu dzieci.

Standard III. PROCEDURY
W placówce funkcjonują procedury zgłaszania podejrzenia oraz podejmowania interwencji w sytuacji zagrożenia bezpieczeństwa dziecka.

Standard IV. MONITORING
Organizacja/instytucja monitoruje i okresowo weryfikuje zgodność prowadzonych działań z przyjętymi standardami ochrony dzieci.